In onze maatschappij duikt de term ‘neoliberalisme’ vaak op. De overheid schuift meer taken van zich af ten gunste van het bedrijfsleven met als gevolg dat het op maatschappelijk vlak mislukt. Men heeft het volgende wetenschappelijk aangetoond en hier kan ik mij ook in vinden. Hoe groter de inkomensverschillen à hoe meer mentale stoornissen, tienerzwangerschappen, kindersterfte, agressie, pillen, drugsgebruik, criminaliteit,…
à hoe lager de gemiddelde levensverwachting, lichamelijke gezondheid, onderwijsresultaten, gevoelens van veiligheid en geluk,…
Wat mij vooral opviel is dat deze resultaten voor alle lagen van de bevolking gelden. Meestal zou je denken dat mentale stoornissen enkel bij de laagste sociale klassen voorkomt, maar niets is minder waar. Ik denk dat het vooral komt omdat we ons willen bewijzen, succes willen behalen. Wanneer dit niet lukt vlucht men in drank, pillen,…
Bijvoorbeeld:
Een vrouw die wil op het werk succes en aanzien krijgt, financieel beloond wordt, krijgt van haar collega’s weinig respect. Hierdoor voelt ze zich minder goed in haar vel en grijpt ze naar ‘alcohol’,‘drugs’ en pillen in de hoop dat die haar zullen helpen. Uiteindelijk gaat haar gezondheid achteruit. Ze heeft ook niet meer het gevoel dat ze gelukkig is. Een volgende stap kan zelfmoord zijn… (zie volgende blog)
Het economische, maatschappelijke en psychologische hangen op de één of andere manier sterk aan elkaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten